Jakiego typu właściwości ma asfalt i do czego go najczęściej używamy? Jakiego typu procesy zachodzą w trakcie jego produkcji

Na pewno asfalt jest bardzo często wykorzystywanym materiałem budowlanym. Używany najczęściej jako spoiwo jest niezbędny, jak chodzi o budowę różnego typu nawierzchni drogowych. Pierwsze wykorzystywanie asfaltu w budownictwie miało miejsce już w Mezopotamii 800-600 lat p.n.e.

Wykorzystywany

był do połączenia mozaiki czy cegieł w budynkach. Najbardziej istotnymi walorami, które są decydujące o niezbędności asfaltów w drogownictwie jest odporność na wpływ wody oraz właściwości termoplastyczne. Asfalt to lepiszcze, podgrzane do właściwie wysokiej temperatury mięknie oraz upłynnia się, natomiast po wychłodzeniu jego lepkość zwiększa się i staje się stałym ciałem. W dzisiejszych czasach jest on najbardziej istotnym składnikiem mieszanek mineralno-asfaltowych, które stosowane są do zbudowania nawierzchni asfaltowych. Zgodnie z odpowiednią klasyfikacją asfalty tego rodzaju zaliczamy do grupy asfaltów naftowych. Zaliczamy do nich asfalty drogowe, drogowe specjalne, i jednocześnie asfalt modyfikowany, zobacz: solidny asfalt modyfikowany. Asfalt drogowy, czyli zwykły jest używany do otaczania kruszywa albo destruktu asfaltowego. Stosuje się go najbardziej w budowie oraz utrzymaniu nawierzchni drogowych. Sklasyfikowane są wedle określonych norm, przeznaczone do mieszanek mineralno-asfaltowych. Asfalt specjalny stworzony jest dla uzyskania najlepszych właściwości. Jesteśmy w stanie wyróżnić w tym obszarze asfalty twarde a także wielorodzajowe, które odznaczają się mniejszą wrażliwością termiczną w stosunku do asfaltów drogowych, które są produktami pośrednimi między takimi produktami, takiego rodzaju jak asfalt drogowy a modyfikowany. Nie zawierają polimerów, natomiast technologia ich wyprodukowania tworzona jest w rafineriach. Więcej: LOTOS Asfalt. Asfalt modyfikowany polimerem, to asfalt, jakiego właściwości reologiczne zostały zmodyfikowane w produkcji dzięki dodaniu jednego albo kilka polimerów organicznych.

Najbardziej istotnym celem wykorzystania asfaltu modyfikowanego jest polepszenie właściwości funkcjonalnych nawierzchni asfaltowych, czyli wytrzymałości na koleinowanie, na pękanie niskotemperaturowe, trwałości zmęczeniowej czy odporności na starzenie. Na poziomie cech lepiszczy dąży się do zmaksymalizowania zakresu temperaturowego lepko-sprężystości.

Zakres takiego typu jest definiowany przez temperaturę łamliwości według Fraassa, a również przez temperaturę mięknienia. Im bardziej wysoko położona warstwa asfaltowa, to bardziej znaczny musi być zakres plastyczności asfaltu. Są mocno polecane do warstw ścieralnych, niekiedy też do wiążących. W zastosowaniu do warstwy podbudowy wykorzystuje się, żeby ulepszyć wytrzymałość zmęczeniową. Dobrze jednak zauważyć, jakie są ciekawe cechy lepkości asfaltu modyfikowanego, które w niewielkim stopniu zmieniają się w obszarze od minus dwudziestu do plus osiemdziesięciu oC. W temperaturze bliskiej plus sześćdziesiąt oC lepkość asfaltu modyfikowanego jest o wiele bardziej wysoka niż asfaltu zwykłego o takiej samej penetracji. Jednakowoż w wyższych temperaturach lepkość dość szybko się obniża, a to sprawia, iż temperatury technologiczne produkcji oraz wbudowania są w stanie być nawet niższe niż w przypadku asfaltów drogowych.